ترس...

عزیز دل مامان سلام...دیروز عصر شیفت بودم ساعت 12:30 خوابوندمت و بعد از اومدن پرستارت(خاله خاله) اومدم اداره...ساعت 6:30 وقتی دیدم با بابا اومدی دنبالم کلی ذوق کردمو همه ی خستگیام در رفت..بعد با هم کمی تو خیابونا گشتیم و با هم رفتیم پارک خودت پیش هاپو ...یه کم بازی کردیمو چون هوا یه خورده سرد بود زودی سوار ماشین شدیم...قربونت برم که هنوز به مغازه بستنی فروشی نرسیدیم به بابا میگی "مسنی بخریم؟" ...آخه تو چجوری آدرسا رو به این خوبی یاد میگیری جغله ی مامان؟؟ ...بعش باز هوس "کوفک" یعنی پفک کردی...البته بابایی اجازه نمیده تو پفک بخوری عوضش برات پاپ کورن خرید ورفتیم خونه...با بابایی داشتیم شام می خوردیم که یه صدای افتادن و بعد گریه ی تو ما رو از جامون پروند ...گریه میکردیو نفست بالا نمیومد...منم همش خدا رو صدا میزدم...وای خدای من نمیدونی اون لحظه چه حسی به آدم دست میده...وقتی نفست بالا اومد تازه فهمیدم چقد فشارم افتاده ...یه کم نشستم ...ولی چون گری میکردی از بابا گرفتمتو بهت شیر دادم...خیلی ترسیده بودی عزیزم... مثل اینکه پات به چارچوب در گیر کرده بود وبا سر خورده بودی به پایه آینه شمعدون....در حال شیر خوردنم هی یادت می افتاد و گریه میکردی... قربون اون دل پر دردت بشه مامان...خلاصه من و بابایی حسابی دیشب ترسیدیم..خیلی غصه خوردیم....خیلی...مامان جونم میمیرم اگه خدای نکرده...خدایا سپردمت دست خودت ...خیلی مواظب فرشته کوچولوی ما باش...