فرشته کوچولوی ما مهتاب

چشم هم میزنی اردیبهشتم از نیمه گذشته...بهار امسال پر از نعمت و برکته ..روزهای اردیبهشتیه ما عین خود بهشته ...هر روز بارون و بارون و بارون...و عطر مست کننده ی یاس توی خیابونا...ذهن من اما این روزها پر از سواله ..پر از فلسفه های تکراری و چراهای بی جواب و همیشگی..دخترکم به همین زودی تو داری دختر کوچولوی سه ساله ی من میشی ..منی که در آستانه ی سی سالگی هنوز حس میکنم کوچولوی سه ساله ی بابام !! منی که هنوز  یه آغوش پر محبت میخوام واسه دلتنگیای دخترونم ...یه پا که سرتو بذاری روش و یه دست مردونه و مهربون که موهاتو نوازش کنه...دخترکم مامان سی سالت هنوز دستای بابا رو میخواد و سفره ی گرم و رنگاوارنگ مامانو...مامان سی سالت هنوز دلش بچگی میخواد ..ا...

یک سال دیگه هم گذشت ...یک عید دیگه هم در کنار همدیگه تحویل کردیم...روزها پرشتاب در گذرند و انگار دور تند زندگیت قصد ایستادن ندارد..روزهای اسفند پر تب و تاب گذشتند...وسواس خانه تکانی و خرید و برنامه هایی که انگار مجبورت کرده اند همه را در روز عید تحویل دهی..! حتی اگر قصد تغییر هم نداشته باشی اما روحت ناخودآگاه تو را به سمت تغییر و نو شدن میبرد..خاصیت بهار است و آنقدر هم زیبا و دلنشین است که همه ی دلواپسیها و خستگیهای بی امانش را به جان میخری...روزهای آخر اینقدر خسته ای که آرزو میکنی زودتر صدای شیپور عید به همه ی این تکاپوها پایان دهد...یک بهار دیگر می آید و تو به فرشته ات که نگاه میکنی تازه میفهمی که چقدر زود گذشته است فاصله بین این دو ب...

نیمه ی دوم سفر بعد از خداحافظیه اشکبار تو و محمدحسین با رفتن به بندرعباس شروع شد.بندر عباس واقعا بندر عظیمیه...پایتخت اقتصادیه ایران به معنای واقعی.تا چشم کار میکرد اسکله بود و کامیون و تریلر .میگفتن گاهی برای تخلیه ی بار یک کشتیه اقیانوس پیما یک ماه وقت لازمه ! صف کامیونهایی که در انتظار بارگیری بودن به دو کیلومتر میرسید.بندرعباس شهر قشنگی بود مخصوصا که روز اول بارون نم نمی میومد  وهوا فوق العاده بهاری بود.خلیج فارس و مرغای دریاییش و صداشون حس قشنگی به آدم میداد.روز دوم اقامتون توی بندرعباس با لنج رفتیم قشم.مهمانسرایی که توش بودیم سرایدارش یه دختر ناز داشت که همسن خودت بود و صداش از تو حیاط میومد که به باباش با اون لهجه ی خوشگلش میگفت...

کاش وقتی بچه هامون میرن مدرسه بهشون بگیم : عزیزم من نمی خوام تو بهترین باشی من فقط می خوام تو خوشبخت باشی اصلا مهم نیست همیشه نمره هاتو 20 بگیری جای 20 می تونی 16 بگیری اما از دوران مدرسه و کودکیت لذت ببر. از "ترین" پرهیز کن خوشبختی جایی هست که خودت رو با کسی مقایسه نکنی حتی نخواه خوشبخت ترین باشی بخواه که خوشبخت باشی و برای این خواستت تلاش کن همین.................... من فکر میکنم از وقتی به دنبال پسوند "ترین" رفتیم، خوشبختی از ما گریخت.. از 19/75 لذت نبردیم چون یکی 20 شده بود.. از رانندگی با پراید لذت نبردیم چون ماشینای مدل بالاتری تو خیابون بود. از بودن کنار عشقمون لذت نبردیم چون مدرک تحصیلی و پول ت...

بعد 16 روز برگشتیم.دلمون برای همه چی تنگ شده بود.مخصوصا برای خونه مون و البته خونه ی مجازی و دوستای بهتر از برگ گلمون. دختر قشنگم دومین باری بود که باتو یه سفر رسمی میرفتیم.واولین باری بود که متوجه همه چی بودیو و از دیدن همه چی ذوق زده میشدی و ما هم از شادی تو غرق لذت میشدیم.به جرئت میتونم بگم قشنگترین سفر زندگیم بود .هم به خاطر وجود تو و همراهی و خانومیت هم بخاطر اینکه من عاشق دریام و این سفر پر بود از دریا...تو هم توی این چند روز شدیدا به بابا مصطفی وابسته شدیو تا نیم ساعت نمیبینیش میگی دلم برای بابای خودم تنگ شده ...چون سفرمون طولانی بود توی دوقسمت عکساشو بذارم.قسمت اول سفرمون مربوط میشه به استان سیستان و قسمت دوم استان هرمزگان.هفته ...

زمستونم اومد...پاییز قشنگ منم خداحافظی کرد و رفت...توی یه شب قشنگ و مهربون که بهونه ی دور هم جمع شدنمونه...شهر کوچیک ما اما هنوز رنگ و بوی زمستون نگرفته ،امسال خبری از برف و بارون نیست! یاد بچه گیا و زمستوناش بخیر،کل ماههای زمستون کوچه ها برف و یخ داشت،صبحا که بیدار میشدیم و از پنجره حیاطو میدیدیم که یکدست سفید بود شادیمون وصف نشدنی بود،هم بخاطر تعطیلیه مدارس هم بخاطر برف بازیو درست کردن آدم برفی !بعدش خوردن لبوها و شلغم داغ مامان پز که روی بخاریه خونه عطرش آدمو مست میکرد..! با دماغای سرخ و یخزده و دستایی که حتی توی دستکشم کبود شده بودن !سرماخوردگیا و سوپ و شورباهای داغ مامان زیر لحاف گرم کرسی!.. اما حالا برف شده آرزوی ما و بچه هامو...

آخرین ماه پاییزم رو به اتمامه..امروز 12 آذره وتو دنیای قشنگ من 30 ماهه شدی...روزهامون پراز عشقه توئه و سپاس هر لحظه برای داشتنت و سلامتیت...این پست پر از عکس و خاطره ست از روزهای زیبای پاییز.... دخترم شکلاتو با جاش میخواد همیشه :) ژستش یه کم +18 نیست ؟!...وروجکه دیگه  عکسای یه روز پاییزی توی پارک...به یه عالمه قاصدک...   2آذر تولد مامانی بود...اینم هدیه ی بابا مصطفی عزیزم... اینم نتیجه اش...آخه بابایی تو که میخواستی واسه دخترت هدیه بخری چرا تولد مارو بهونه کردی آخه  این دوتا عروسک ناز که خودم خیلی دوسشون دارم ولی جنابعالی هیچ توجهی بهشون نمی کنی اسمشون دارا و سارا...

توی هفته ی گذشته اتفاقی برام افتاد که تکونم دادو دلم خواست برات بنویسمش ..همیشه به بزرگی خدا و قادر مطلق بودنش ایمان داشتم ولی عمیقا اینو باور نکرده بودم..میفهمی دخترم ؟ منظورم اینه که اعتقاد محکمی نداشتم...این که بدون چون و چرا خودمو به دستاش بسپارمو هیچ کاری نکنم... هفته ی پیش اول هفته مرخصی گرفتم و تصمیم گرفتم تا آخر هفته خانوم خونه باشم و دربست دراختیار تو...روز اول مرخصیم بود که با هم رفتیم خیابون برگشتنا متوجه شدم انگشترم نیست ..خیلی دمغ شدم آخه اینجوری همه ی تعطیلاتم در فکر پیداکردن اون میگذشت..یه کم توی خونه گشتم و به پیشنهاد بابایی بیخیالش شدم (بهش افتخار میکنم که عوض سرزنش سعی کرد آرومم کنه ) و هفته ی خیلی قشنگی رو در کنار تو ...

امروز 13 آبانه ...درست 3سال پیش در چنین روزی بود که فهمیدم باردارم...! اداره بودم مثل الان ساعتای 5 عصر بود و وقتی اون دوتا خط موازیه بنفش رو دیدم اصلا جیغ بنفش نکشیدم..! ته دلم خالی شد...ترسیدم منتظرش بودم ولی فک نمیکردم به این زودیا اتفاق بیفته ولی افتاد ...و من باید باور میکردم که دیگه یه دختر کوچولو نیستم ...الان یه مادرم ! هضمش برام خیلی سخت بود...ازدواج اونقدرا بزرگم نکرده بود هنوز حس یه دختر کوچولو رو داشتم ولی اینبار دیگه باور میکردم که بزرگ شدم اندازه ی مادرم..! اندازه ی همه ی مادرای دوروبرم.. چرا بهت دروغ بگم اونروز اصلا خوشحال نشدم..! حسم غم بود،ترس ،و ورود ناگهانی به یک مرحله ی تازه ی زندگی..! سعی کردم مثل همه ی همسرای خوشبخت ای...